Moim zdaniem w tym filmu o wiele za dużo było wątku rozprawiczenia owych bohaterów. Wszystkie teksty, które walili na ten temat na pewno nie pojawiały się w tamtych czasach! Mógł to być tak piękny i o wiele bardziej poruszający film a jest po prostu płytki! Przykro mi, że film upamiętniający tak ważne czasy drążył wiadomy temat. Nie przeszkodziłoby mi gdyby była o tym jedna porządna scena, a nie w kółko to samo. To robiło się już niesmaczne. Film ocierał się także o nudę. Rozumiem, że reżyser chciał przedstawić codzienność tych ludzi i brak oczekiwania na wojnę, ale przecież ich celem nie było tylko pójść w 3 dupy!
Z plusów: wzruszyłam się przy ostatniej scenie, kiedy Krysia zostaje trafiona odłamkiem czegoś lub postrzelona (nie wiem dokładnie) i gdy zostaje ukazane kino z aktualnie wyświetlanym filmem "Życie jest piękne". Gdyby od początku do końca film został przedstawiony w tym świetle i w tym klimacie wszystko byłoby cud-miód!
Ten film uświadomił mi jak żaden inny, że wolność to jednak najbardziej potrzebna rzecz do życia i nie mam prawa czuć się nieszczęśliwa żyjąc w tych czasach, w których żyję.
No i film oczywiście za krótki.

P.S. Przepraszam za powtarzanie w kółko rzeczownika "film" :P