Obejrzałem ten film przypadkiem i mnie wciagnął. Zaletą jest prosty, przejrzysty scenariusz bez żadnych filozoficzno-martyrologicznych wodotrysków. Świetnie pokazane zachoiwania młodych ludzi wchodzacych w dorosłe życie. Dziewczyny, zabawa, podrywy...pełen luz. Gdzieś tam w tle narastające zagrożenie wojną, które jeszcze do nich nie dociera. Zajeci sobą i własnymi sprawami szukaja miłości, nowych wrażeń...Pełen luz tak jak to przystoi młodym ludziom. A tu nagle wszystko wywala sie od góry nogami. Dla mnie bardzo piekną i kluczową sceną jest przelot samolotów nad plażą na której stoi dwoje bohaterów. W prosty sposób reżyser skonfrontował bezbronność tych młodych ludzi zajetych sobą, miłością, życiowymi planami, z obojętną na ich los potęgą niszczycielskiej siły. Drugim nie mniej poruszającą rzeczą w tym filmie jest zakończenie. Dowiadujemy się, że żaden z naszych bohaterów nie przeżył wojny. A z maturalnej klasy na 30-tu uczniów w niebyt odeszło 20-stu. Te suche liczby krótko i dobitnie mówią o ogromie zniszczeń jakie dokonała wojna. Dwie trzecie z tych młodych ludzi to ludzie wykształceni. Skutki tego Polska ponosiła przez bardzo długi czas. Dla mnie film godny polecenia.