Jejmość chyba przespał te liczne momenty w filmie, gdy widać było jak ważne są dla tych młodzików ideały patriotyczne, jak cieszą sukcesy wojskowe, szkolne...A swoją drogą, czy koledzy malkonteci rozmawiają w swoim towarzystwie głównie o zbiorach pszenicy, hodowli kur, orbicie Plutona i bokobrodach cesarzy niemieckich?...Ciekawe, że wiodącym tematem pośród moich ziomali jest jednak sex i "dupencje", ha ha. Widać, że tacy z nas sanacyjni erotomani-ale to dobrze rokuje na wypadek wojny, erotomani biją się mężnie;-)

Kolega chyba nie raczył zwrócić uwagi, że dyskutujemy o filmie i jego kompozycji a nie o "dupencjach" kolegów kolegi...
Biorąc zaś pod uwagę wielką ilość organizacji patriotycznych, kombatanckich, harcerskich, wyznaniowych, obywatelskich i in. wykonujące działalność korporacyjną, kulturalną, edukacyjną i naukową oraz działalność związaną z propagowaniem idei rozwoju społecznego i społecznej solidarności, możemy powiedzieć, że społeczeństwo "miało inne problemy". W okresie II Rzeczpospolitej (1918 - 1939) organizacje pozarządowe rozwijały się bardzo intensywnie i była to swoista reakcja na przeszło 120 lat niewoli (!) II wojna światowa i okres dominacji komunistycznej, który po niej nastąpił, spowodował ogromny spadek społecznej aktywności. Część organizacji pozarządowych została zlikwidowana (ich majątki przejęło państwo), część włączono w ideologiczne struktury. Wtedy też powstały tzw. subkultury, które kanalizowały się w określonych kanałach właśnie, żeby nie powiedzieć w d***. I te rozmowy właśnie, czyli o "dupencjach", prowadzą dzisiejsi spadkobiercy tychże właśnie wobec zupełnej niemożności pojęcia słabości fabuły filmu.

Moim zdeniem nie całkiem masz rację. Ta sielanka którą autorzy filmu pokazują przez wiekszą część filmu jest swego rodzaju dozowaniem napięcia. Jego kulminacją jest przelot samolotów nad plażą. Tu sielanka sie kończy i zaczyna brutalna rzeczywistość wojny. Na mnie to zrobiło wrażenie. Pisałem o tym w poprzednim poście. Pamiętaj też, że film jest skierowany do współczesnego młodego pokolenia, które martyrologii za bardzo nie trawi. A co do rozdziewiczania...Mój ojciec, któremu wojna przerwała studia poza opowieściami frontowymi często (jak już troche dorosłem) opowiadał scenki rodzajowe z życia studenterii ówczesnej. I z tego co usłyszałem od ojca to nie byli tacy grzeczniusi chłopaczkowi myślący li tylko o nauce, przyszłości i patriotyźmie. I ochota na wkładanie rączek pod spódnice co mniej spostrzegawczych panienek była. Co prawda rygory były wieksze w tej materii. Ale w swojskim gronie cugli popuszczano. Co do opisywania gdzie i jak kto zginął...Nie wiem ale do mnie bardziej trafiają końcowe napisy...Bohaterowi tej sielanki zginęłi wszyscy. Dwie trzecie z ich maturalnej klasy nie przezyło wojny. Wystarczy. To wystarczająco dramatyczne. Po co wiecej. To tyle ode mnie. Pozdrawiam :-)

Nie przegapmy jednej rzeczy-jakiekolwiek rewolucje i przemiany zachodzą w krajach, młodzież nie maszeruje po ulicach w workach pokutnych, intonując psalmy.....Młodzież ma swoje normalne, biologiczne sprawy, a z wiekiem, cóż, zastępują je rzeczy bardziej duchowe. Taka jest kolej rzeczy. Ciekawe, że dla mnie ta-zdaje się nachalna, zdaniem kolegi?-erotyka była czymś marginalnym, raczej tez zabawnym, niż drażniącym. Ja chłonąłem klimat tych przedwojennych lat. Piękna rzecz. I rzeczywiście, dzięki temu, że oglądaliśmy mnóstwo radości tych ludzi, świadomość nadchodzącej ruiny potęgowała napięcie. Cóż, śmiałem się prawie cały film, ale na końcu...Ot, dusza wrażliwa:}

Wydaje mi się ,że to dobrze .ze nie zostało ukazne szczegółowo to jak chłopcy zgineli.
Celem tego filmu było poruszyć nas , a nie zmrozić krew w żyłach.
Wystarczajaco dramatyczna było to jak nadzieje młodych ludzi legły w gruzach.
Chodziło tu o pokazanie nam ,że Ci ludzie byli tacy sami jak my , poprostu znalezli się w niewłaściwym czasie i w niewłasciwym miejscu.
Mieli nadzieje na normalne życie, wojna ich zaskoczyła choć myśleli ,że są w pełni gotowośći.
Chcieli się cieszyć dniem dzisiejszym ,planowali kolejne dni , lata swojego życia.
Jednak kolejnych dni nie było.
Cała rzecz nie polega na 'rozdziewiczaniu' jak to kolega pięknie ujął. Chodzi o to ,że Ci chłopacy dopiero dojrzewali do prawdziwej miłośći,nie byli na nią do końca gotowi dlatego ich zachowania były trochę infantylne.
Jednak tamte czasy nie sprzyjały rozwojowi miłośći więc koledzy niepewni swojego losu chcieli chociaz 'posmakować' miłości jeśli można to tak ująć. ;).
Według mnie film jest bardzo dobry.

Co was dziwi coś ? Dawniej rozdziewiczali po maturze - dziś przed gimnazjum, jedyna różnica.
W każdych czasach młodzieńcy przeżywali erotyczne rozterki, te ich przerwała brutalnie wojna - i to między innymi chciano pokazać w filmie.