Ja za każdym razem gdy oglądam ten film (lub jemu podobne) doceniam to w jakich
czasach i kraju żyję. Doceniam,że nie muszę żyć w strachu,uciekać,ukrywać się.
Doceniam,że mogłam urodzić moje dziecko jak człowiek,nie gdzieś w piwnicy w tajemnicy w
obawie,że je zabiorą albo zabiją.Nie muszę się obawiać,że mój mąż wyjdzie do pracy a
skończy na Pawiaku. Cieszę się,że mówię ojczystym językiem,mogę swobodnie
wypowiadać co myślę i czuję,mogę słuchać muzyki. Ci ludzie mieli naprawdę ciężko,ledwo
skończyli szkołę poszli do wojska i walczyli o to,żebyśmy my mogli żyć w wolnej Polsce.Nie
zastanawiali się czy pojadą na wakacje do Egiptu czy na Chorwację.Czy za zdaną maturę
rodzice kupią im nowe AirMax'y...