Wreszcie udało mi się obejrzeć the Ultimate Cut. Dla jasności, jest to zrekonstruowana i na nowo zmontowana wersja, która zadebiutowała w Cannes w 2023. Wyjaśnię kilka różnic między tą wersją a klasyczną bez cenzury. Uwaga, mogą pojawić się minimalne spojlery:
- w nowej odsłonie jest scena, gdy Kaligula mianuje konia konsulem
- tak samo są fragmenty z czczeniem cesarza jako Boga
- znacznie więcej Hellen Mirren
- gdyby ktoś miał historyczne wątpliwości po wersji z 1979, na początku filmu wprost mówi się, że Tyberiusz przebywa na Capri
- nowy soundtrack w the ultimate cut
- w nowej wersji brak scen XXX
Jest jeszcze kilka mniejszych różnic fabularnych, których nie zdradzę. Gdyby się ktoś zastanawiał, którą wersję obejrzeć, odpowiem: obie. Starą warto nadrobić ze względu na jej kultowość i wszelakie kontrowersje. Cały ten brud, brutalność, chory i obrzydliwy seks nadaje filmowi klimatu jak za czasów Rzymu Kaliguli. The ultimate cut ma charakter bardziej typowy dla filmów z ubiegłego wieku. Nie szokuje aż tak przemocą, stawia na walory artystyczne, choć kilku mocniejszych scen i tak nie zabrakło. Mam wrażenie, że twórcy umiejętnie skorzystali z 90 godzin odnalezionego materiału. Zastanawiam się jednak co gdyby dodano jeszcze z godzinę i z 3h zrobiłyby się 4. Być może za kolejnych kilka lub kilkanaście lat powstanie kolejna przemontowana wersja, a kto wie może zupełnie nowy film. Patrząc na popularność remake’ów w dzisiejszej kinematografii, zdecydowanie stawiałbym na tę opcję