Porównajcie tylko ze współczesnymi produkcjami, ich quasi-historyczną dyktą i drewnem. Tutaj brud epoki aż wylewa się z ekranu, żadnej sterylności, sztuczności. Do tego sposób filmowania, kadrowania, plus plejada aktorska - nawet epizody (spróbujcie wypatrzeć tego i owego). Panowie Chamiec, Hańcza, Niemczyk - klasa sama w sobie. Obejrzałem ponownie po ponad 30 latach. Że w siermiężnym PRL takie nagrywano, a dziś... kilka metrów poniżej mułu. Wstyd.