Nie jestem wielką fanką romansów, ale lubię fajnie opowiedziane historie. Ta mogła taką być. Niestety jest wiele filmów, które mają ogromny potencjał, ale wykonanie pozostawia wiele do życzenia, i w moim odczuciu Classic też na to choruje. Dłużyzny to jedno, ale nawet to nie przeszkadza mi najbardziej. O wiele mocniej drażnią mnie głupie decyzje fabularne, które wynikają z chęci podkręcania akcji - a to by rozczulić widza, a to doprowadzić do zabawnej sytuacji - które często odbierają wiarygodność samym bohaterom (nie jeden raz nie rozumiałam, dlaczego postąpili tak, a nie inaczej) i fabule... Do tego koszmarny montaż, to przeskakiwanie między scenami niekiedy jakby bez powiązania, z okrutnym cięciem muzyki, w innych momentach zaś - muzyka zagłuszająca wszystko. Szkoda! Bo sama historia, choć oczywiście mało realistyczna i z tych ckliwych, jest mimo wszystko interesująca (szczególnie gdyby poszerzyć kwestie społeczne i zarys historyczny, a także relacje rodzinne - wszystko to było zaledwie muśnięte). Podobała mi się też muzyka.