Druga część co jest rzadkością nie jest wcale gorsza od poprzedniczki. Nie trzyma niestety ciągle w napięciu ale - czego brakowało jedynce - ma fabułe. I to wymyślną. Ju-on 2 jest już bardziej filmem niż zapisem kolejnych egzekucji.
Fabuła jest ciekawsza i trudniejsza i bardziej zagmatwana. Ogladamy historie kilku osób, także (jak w 1cz ) nie po kolei. Musimy się więc troche skupić aby całość stała sie dla nas sensowna. A czasem jest trudno - jak np. w historii Chiharu.
Nie ma już niestety tak wielkiego i stałego prześladowania ze strony kotów jak i dzicka, za to pojawia się częściej Kayako. Niestety za każdym razem inna. Raz powolna, raz zakrwawiona, innym razem szybka i blada. Trochę to dziwne.
Zaczyna sie mocnym początkiem i trwa tak do końca. Zamiast tajemnicy Kayako mamy teraz zagadkę ciąży Kioko, próbę jej rozwiązania. Jest to taka trochę wariacja na temat Spirali Suzukiego ale całkiem dobra. Ciekawe czy zostanie ona pociągnięta w 3 części... Pojawia się takze dziwna plama na podłodze - nawiązanie do Dark Water.
Całość pomimo, że wiemy co i dlaczego się dzieje nadal trzyma w napięciu i straszy - i to bardziej niż w jedynce. Bardzo dobre są wątki Chiraru ( troche zaplątany ) i Tomoki ( zagadka dziwnego stukania ). Trzymaja one nas cały czas w napięciu i mają swoje straszne zakończenia.
Na pocieszenie, że nie wszystkie duchy są złe Shimizu wprowadza ducha matki Kioko.
Cały film podobnie jak pierwsze ju-on kończy się troche dziwnie ale bardziej zrozumiale.
7,5/10 czyli 8/10.