Fenomen klika jak i innych filmów oraz seriali z tego samego worka jest bardzo prosty. Pominę kwestię „rozrywki”

O tusz idąc do kina na takiego Sandlera mamy do czynienia z prostą schematyczną fabułką widz na długo przed końcem często jest w stanie w miarę przewidzieć zakończenie jak i rozwój akcji. Dlatego po wyjściu z seansu mówi że widział super dziełko bo rozszyfrował super zawiłe intrygi i ma wrażenie że jest mocny. W rzeczywistości nie został wrzucony na głęboką wodę tylko potulnie przeszedł po sznureczku jak nakazał reżyser.

Teraz ktoś mi zarzuci no dobra ale przecież głupi i głupszy też jest tępy. Cóż owszem kretyńska komedia ale to jest w niej właśnie świetne. Jest ona zwariowana do tego stopnia że gagi po prostu porażają. O prócz tego sympatyczny scenariusz i brak (na szczęście) Ubogiego moralizatorstwa w stylu „Pieniądze to nie wszystko” Twórcy od razu zakładają że robią coś kretyńskiego i jedziemy na maksa. Bo taką filozofie jak w Sandlerze to może klepać pani Lonia z mięsnego.