Jaa to samo ;]
W sumie to już pochlipywałam jak tak wrednie potraktował tatusia swojego.
a potem to już kompletnie ;]

Ja generalnie bardzo rzadko wzruszam się na filmach, ale na tym autentycznie się popłakałam i to dwa razy: jak gł. bohater "żegnał się" ze swoim tatą, a później jak umierał.
Ale bardzo się cieszę, że film nie skończył się śmiercią bohatera, tylko została mu dana druga szansa. To naprawdę skłania do myślenia, aby trochę zwolnić...

ja wzruszyłam się w jeszcze jednym momencie kiedy odtrącił swojego ojca. Ogólnie film świetny bo jest śmiech i łzy. Moim zdaniem film daje sporo też do myślenia. Nadaje sens i pokazuje co ważne w życiu.