... tylko w formie thrillera.
Pozornie wygląda to na dobry thriller, ale tylko pozornie. Już pierwsza scena jest jak z latynoskiego serialu - kobieta ni stad ni zowąd wysiada z samochodu i nagle naszło ją na wyjawienie mężowi tajemnicy o śmierci matki. Zagrane fatalnie. Potem ta parka brnie dalej w sceny z Bollywood albo "Mody na sukces". A tymczasem sprawa jest poważna, bo właśnie Henry (ich syn) jest atakowany przez psychola i przypomina sobie kolejne sztuczki Kewina ze słynnego filmu wigilijnego. W sposób wyjątkowo wyrafinowany oblewa gościa benzyną i z opanowaniem godnym Hannibala Lectera podpala biedaka... To najwyraźniej skutek grania w gry wojenne, których Henry jest wielbicielem. Coś jednak poszło nie tak, bo pieczeń ożyła i znów zaczęła go gonić - a szykowała się taka świetna uczta na cześć zmarłego dziadka :(. "Kewin" jednak nie wymięka i nieoczekiwanie chwyta za nóż kuchenny! "Brutalnie" wielokrotnie kalecząc nim napastnika, bo przecież nie ma sumienia ani odwagi poderżnąć mu gardło, ani dźgnąć w serce, bo woli palić ludzi żywcem! ;).
Tak to w skrócie wyglądało... Fatalnie wymyślona i zagrana postać psychopatycznego mordercy - bez charakteru, bez historii i w ogóle niewiarygodna. Nic dziwnego, że nawet dziecko się go nie bało ;). Podobnie fatalnie zagrana postać ściganego przez mordercę dziecka.
Tak, że ogólnie - lipa.