Cóż... niżej podpisany szanowny potencjalny widz obejrzał i poleca. Zupełnie przyzwoita komedia - tylko oczywiście trzeba do niej podejść na luzie, z dystansem. Zgoda, nie jest to "Kingsajz", "Seksmisja", "Vabank" ani "Vinci", ale i tak szanowny potencjalny widz bawił się przednio.

Nie rozumiem zarzutów względem fabuły: owszem, nie grzeszyła oryginalnością, ale oryginalności nie zbywało też "Nieustraszonym pogromcom wampirów" Polańskiego... Przecież jednak toczyła się wartko, z nerwem, trzymała jakoś tam w napięciu, miała taką zbawczą dozę lekkości, atmosferę zgrywy i wygłupu. Dobre zdjęcia (i w ogóle zaskakująco porządny jak na polskie kino poziom techniczny), nienajgorsza muzyka (kawałek przewodni faktycznie zerżnięty z "Piratów z Karaibów", ale już motyw koncertowania rodziny wampirów robił wrażenie, zwłaszcza za pierwszym razem). Bardzo wyraziste aktorstwo: tercet Więckiewicz, Buczkowska, Chabior zwalał mnie z nóg, zwłaszcza ten ostatni, dziadzia Makarewicz. Nie uważam też, żeby była tu jakaś naprawdę tania grepsera (tania to jest jak dla mnie w tych dupowatych komediach Lubaszenki) - kawałki z dialogiem Chabiora z filmowcami ("to i o oczku opowiem, i dam sobie parę zdjęć zrobić") albo ujęcie obu panów Makarewiczów nad listonoszem ("rzuć tę wódkę!") mają wszelkie szanse, żeby stać się kultowymi. Najsłabsze w filmie moim zdaniem było dość ograne napieprzanie się z prowincjonalnej policji, jakiś taki Bromski się z tego zrobił, i zupełnie nieśmieszne mruganie do widza oczkiem politycznym. Ale poza tym film całkiem, całkiem.

Ja się też nie zgodzę z autorem tematu. Praktycznie wszystkie zarzuty są bezpodstawne.