Moim zdaniem warto zwrócić uwagę na książkę Shahrnush Parsipur pod tym samym tytułem, która stała się dla Neshat inspiracją i która w Iranie ma status kultowej w pełnym tego słowa znaczeniu, chociaż do dziś nie można jej kupić w oficjalnym obiegu. Neshat mocno zaingerowała w fabułę, powiedziałabym, ze tworząc film inspirowała się powieścią niż ją ekranizowała. Warto porównać jej wersję z literackim pierowzorem, polecam.
Książka ukazała się kilka dni temu, ma taką samą okładkę jak plakat filmowy