Szczerze przyznam, że spodziewałam się czegoś lepszego. Szczególnie po początku filmu,
który przypominał mi ten, jaki miałam okazję zobaczyć w "500 days of summer". Zamiast
tego z ekranu posypała się garść stereotypów i przewidywalnych rozwiązań. Wyolbrzymione
sytuacje miały na celu wprowadzenie widza w klimat dramatu, którego przynajmniej ja,
zdecydowanie nie czułam. Na plus filmu nie działa również jego chaotyczność. Wpływ na nią
mają natomiast nowi bohaterowie, pojawiający się niemal w każdej kolejnej scenie, co
sprawia, że mimo obejrzeniu połowy filmu, nadal nie wiedziałam czy poznałam już
wszystkich, nie mówiąc już o ich spamiętaniu. Ponadto nie zmusza widza do interpretacji
danej sceny, podaje wszystko na "talerzu", nie zostawia po sobie żadnej zagadki, co
sprawia, że widz szybko zaczyna się nudzić, patrząc na coś, co od dawna zna. Film
zdecydowanie ma swoje zalety, wyśmiewa wady ludzkie i zwraca uwagę na błędy jakie
popełniamy; mają one, jednak zbyt dużą konkurencję, by kiedykolwiek przyćmić w
pełni jego wady.