ale nie powie tez "rok temu zmarnowalem czas na tym filmie" bo opowiastka jest po prostu przyjemna.

to prawda

ja mówię to teraz: zmarnowałam czas na tym filmie.

zgadzam się, film strasznie płaski, nudny i infantylny. umęczyłam się..

Można przychylić się do tej oceny, ale czy naprawdę tak wiele należy wymagać od prostej komedii? Moim zdaniem to ciepły i sympatyczny film. Taki bezpretensjonalny na dobre samopoczucie i jesienną zimę. Pozytywnie nastawiony do ludzi choć w wielu miejscach rzeczywiście powierzchowny i że tak powiem wierzący w człowieka i jego dobroć. Tym samym narażający się na naiwność i stereotypowość. Ale lekkie filmy tak mają, że przypomnę komedie z Louisem de Funesem.

Płaski? Dziwię się osobom, które spodziewały się, że będzie 'głęboki' w swym przesłaniu, toż to zwykła komedia, a może raczej film obyczajowy z dużą dozą scen wywołujących po prostu uśmiech na twarzy, ale właśnie sympatycznością i pozytywną energią mnie urzekł :d infantylny to złe słowo - nie zauważyłam w nim naiwności czy niedojrzałych bohaterów, tylko bardzo optymistyczne podejście do życia, ten film przedstawia owe warstwy społeczne takimi jakimi właśnie były, trudno spodziewać się zawiłych wątków, intryg czy szybkiej akcji - wystarczy mi uwypuklony kontrast między służącymi starającymi się mimo wszystko cieszyć życiem, a bogatymi paniusiami, dla których bycie ponad innymi to cel życiowy. Wielowątkowość czasami potrafi być męcząca i niepotrzebna. Zmierzając do końca - oglądając film odprężyłam się, nie jestem zawiedziona i nie zmarnowałam prawie dwóch godzin życia :)

I szukając odprężenia często chodzimy do kina. Nie wszystko musi być głębokie i poważne. Wiele komedii pokazuje świat uproszczny, z przerysowaniami i bez zbytniej psychologii, ale czy to ich wada? Może gdyby były inne, głębsze straciłyby na tym i nie byłyby już śmieszne tylko, no właśnie jakie? Poważne. A nie o to chodzi.:)