wolno Ci zaryzykować taką tezę i cieszę się że ją zaryzykowano, bo się z nią po prostu zgadzam :] ja film odebrałem nieco inaczej. na pewno nie pozbawił mnie złudzeń co do przyszłości ;) scane końcowa - zgadzam się, rewelacja, muzyka doskonale dobrana ( prawdziwa gratka dla fanow pana Martina, ktorzy czekali na teledysk do tego utworu :] )

Tak, Coldplay na końcu miło, i film rzeczywiście zostawia trochę do myślenia, ale dla mnie - na plus - u mnie były refleksje o tym, czym jest wolność, że to prawo do robienia błędów, prawo do posiadania wspomnień, tych dobrych i tych bolesnych, bo przecież te wspomnienia nas tworzą.
I też zaciekawił mnie futurystyczny obraz miasta, ciekawy pomysł, żeby znaleźć takie ujęcia, żeby to wyglądało jak za 100 lat.
A poza tym widzę, że Winterbottoma interesuje teraz mocno temat miłości, prawdziwa więź pomiędzy ludźmi i ta miłość, od której się chudnie. :) Tutaj chyba ta chemia była taka sobie, Tim Robins podobał mi się bardziej w innych filmach, ale nie było jednak nic sztucznego, co by mogło irytować czy odpychać. Czyli raczej film na plus.