Włączyłem sobie wieczorkiem przy słabym świetle w pokoju w nadziei, że
się trochę poboję. No i racja, niektóre sceny były ciekawe, aczkolwiek
gdy pierwszy raz zobaczyłem Freddy'ego na ekranie, gdy szedł w stronę
uczniów na koniec autobusu, "miziając" nożami oparcia foteli to zacząłem
się śmiać. Ale raczej nie z zażenowania czy z powodu absurdalności tej
sytuacji, lecz mając w myślach zdanie "Ho ho ho, ten skur.ysyn zaraz
znowu zacznie rzeźnię" :D
Dalej było raz strasznie, raz śmiesznie. Raził mnie sztuczny głos
Freddy'ego, nie można było tego inaczej załatwić? A tak to było po
prostu komicznie, a nie strasznie.
Dalej, dlaczego nikt nie przejmuje się śmierciami bohaterów? Ginie
trener, nie ma żadnego śledztwa, nikt nie podejrzewa chłopaka którego
znaleziono błąkającego się nago po ulicy, podopiecznego zamordowanego?
Poza tym sama jego śmierć była zabawna. A, niech dostanie klapsa
ręcznikiem po tyłku, zostaje obity przez piłki a potem niech zabije go
Freddy Syntezatorousty.
Scena przy basenie. Trochę przesadzona. śmiać mi się chciało z chłopaka,
który "był tam by pomóc" Freddy'emu i nie chciał mu "nic zrobić". Nie
wiedział, do kogo mówi ;P
Natomiast sceny z kotłowni rozłożyły mnie na łopatki. O ile sam pomysł,
na który wpadła Lisa by przestać bać się Freddy'ego był dobry, to samo
ocalenie Jessiego jak w tandetnym love story. Moc patetyzmu aż biła z
ekranu.

Dla mnie część druga to wariacja balansująca na parodiowaniu pierwszej
części a próbie wystraszenia widza. Bardziej chyba jednak przypasowałbym
ten film do pierwszej części zdania.
Ale fakt faktem, że Freddy Krueger to moja ulubiona postać z horrorów i
definitywnie zamierzam obejrzeć pozostałe części, z cichą nadzieją na
to, że będą lepsze niż ta, ba! Nawet, że być może przebiją część
pierwszą.


One, two, Freddy's coming for you... :)