Ekranizacja jednej z najsłynniejszych baśni Andersena. Kaj i Gerda są nierozłącznymi przyjaciółmi, którzy przebywają z sobą każdą wolną chwilę. Codzienne na dachu, w miejscu gdzie łączą się ich domy wspólnie pielęgnują róże. Pewnej jesiennej nocy babcia Gerdy opowiada dzieciom historię o złej królowej, żyjącej w lodowym pałacu. Kaj przekonany o swej sile zapewnia Gerdę, że nigdy nie dał by się zaczarować złej królowej. Na jego nieszczęście rozmowę tę obserwowała sama Królowa Śniegu, która postanawia, wraz z pierwszym śniegiem zaczarować a następnie zabrać do swojego pałacu chłopca. Gdy porwanie dochodzi do skutku na pomoc swojemu przyjacielowi wyrusza Gerda, która mimo wiedzy o czekających na nią niebezpieczeństwach bez zastanowienia podejmuje się wyprawy na poszukiwanie przyjaciela.

W starym mieście mieszka w sąsiednich domach dwoje dzieci: Kaj i Gerda. W jeden z mroźnych zimowych wieczorów, kiedy poprzez udekorowane niezwykłymi wzorami okna przytulnych, ciepłych domów, wkrada się ciemność, a na dworze przejmująco zawodzi śnieżyca, Królowa Śniegu porywa maleńkiego Kaja do swoich lodowych włości i przemienia jego dobre, czułe serce w sopel lodu. Gerda musi przejść przez rozliczne próby, żeby dostać się do komnat Królowej Śniegu i uratować chłopca, wyzwolić go z lodowej niewoli, gdzie panują chłód emocjonalny i obojętność.