Po „Austenland” nie spodziewałam się zbyt wiele. Prawdę mówiąc, liczyłam na zwykłą komedię pomyłek z namiętnym wyznaniem miłości i to dostałam. Miałam jednak cichą nadzieję, że twórcy postarają się nieco bardziej wykorzystać i zagłębić się w temat. Pomysł niedorzeczny z jednej strony i bardzo ciekawy z drugiej. Główna bohaterka to wielka fanka twórczości Jane Austen. Beznadziejnie zakochana w panu Darcy`m i jego mokrej koszuli, nie mogąc ułożyć sobie życia w prawdziwym życiu postanawia uciec w realia swojej ulubionej autorki, stworzonym, żeby oskubać z pieniędzy niepoprawne romantyczki. Zderzenie z realiami wczesnego wieku XIX mogło być powodem do wielu gagów sytuacyjnych, można było pokazać kontrast pomiędzy światem współczesnym a dawnym, ale nie, bo po co. Twórcy woleli się skupić na jej rozterkach sercowych (jak oryginalnie) tworząc przez to zwykłe filmidło jakich wiele. Szkoda, że całkowicie zmarnowali interesujący pomysł wyjściowy. Ogólnie film ogląda się przyjemnie, aczkolwiek ja kilka razy robiłam wielkie oczy z powodu idiotycznego zachowanie głównej bohaterki. Na plus gra Jane Seymour, JJ Feild`a i Jennifer Coolidge (nigdy nie przestanie mnie dziwić dystans do swojej osoby tej pani). Polecam jeśli nie macie co robić w deszczowe popołudnie i jesteście fanami twórczości pani Austen.