po wielkiej bitwie pod Grunwaldem (ok. 30 tys. wojsk krzyżackich i ok. 40
tys. wojsk polsko - litewskich, w tym kilka tys. Tatarów) doszło w
pażdzierniku 1410 do małej, ale znaczącej bitwy pod Koronowem. Była
znacząca ponieważ pierwszy raz słabsze liczebnie wojsko polskie (ok. 2
tysiące, w tym kilkuset Tatarów) pobiło silniejsze wojsko krzyżackie (ok. 4
tys.). Po bitwie pod Koronowem Krzyżacy nigdy już nie próbowali bić się w
polu z jazdą polską. Ciekawostką jest, że w czasie bitwy urządzono 2
przerwy na opatrzenie rannych, rycerze pili wino i posyłali je rycerzom
przeciwnej strony. Było to niezwykłe w porównaniu z Grunwaldem, gdzie
chłopska piechota wyrżnęła do ostatniego broniących się w obozie Krzyżaków.