Zbulwersowałam się do tego stopnia, że nie mogłam tego napisać w utworzonych wcześniej tematach. Osobiście uwielbiam filmy kostiumowe. Sprawiają, że zapominam o tym, co się aktualnie dzieje wokół mnie przenosząc mnie w inny świat. Ten tego nie zrobił. I to bynajmniej nie dlatego, że nie był pięknie zrobiony. To co się ceni w tego typu filmach czyli obrazy, kostiumy, charakteryzacja, atmosfera tamtych czasów były bez zarzutu. Ale fabuła (a raczej jej brak) zabiła film. Nudziłam się jak mops i to ten rodzaj mopsa który nudzi się swoimi wszystkimi fałdkami. Mało tego, wciągnęłam mamę w oglądanie tego filmu, bo również lubi kostiumowe i mi przysnęła. Nawet Keira i to jak wiernie oddawała emocje pełnej nadziei, rozczarowanej, upokorzonej, nieszczęśliwej, zakochanej, <stado przymiotników> nie zdołała uratować tego filmu. Głowa mnie zaczęła boleć. Przeważnie do filmów mam bardzo proste podejście: gust jak dupa, każdy ma swoją. Ale ten jest wyjątkowy. Wprost nie mogę sobie wyobrazić, jak on mógł się komukolwiek podobać. Zabrakło ikry, czy tej oznaczającej dialogi wywołujące uśmieszek czy też tez z rodzaju wyciskaczy łez i skłaniającej do przemyśleń. Zły film!