Dziwaczny film. Scenarzysta się zjarał i obejrzał ,,Pasję" Gibsona a potem ,,Sens życia" Monthy Pythona. I dostaliśmy coś, co w ogromnym uproszczeniu jest gdzieś pośrodku, ale też niezupełnie. Do mnie to nie trafia . Na plus znani aktorzy w epizodach. Niezła gra aktorska i sprawna reżyseria. Widać że to nie jest tani gniot robiony na kolanie. Ktoś to sobie dokładnie przemyślał. Tylko do mnie to kompletnie nie trafia. Zastanawiam się kto jest grupą docelową tego dzieła, bo nie jest to wbrew pozorom takie oczywiste, jakby patrzeć na kolor skóry 90% aktorów występujących w tym filmie.
Podsumowując: Pomysł był, wykonanie jest niezłe. Pozostaje pytanie , po co i dla kogo?