Film może w kwestiach artystycznych nie jest najgorszy, sama fabuła jako "fajna opowiastka" także, ale bardzo mierzi mnie ten ton wychwalający zbrodniarzy, którzy zgodnie z prawdą historyczną, mimo niesprzyjających okoliczności wydali rozkaz do rozpoczęcia jednej z największej w historii Polski hekatomby najlepszych synów i córek Polskich, a po latach dokonali żywota niczym nie niepokojeni we własnych łóżkach, zamiast na stryczku lub przed plutonem egzekucyjnym.
Kolejna sprawa: jaki on daje przykład dla przyszłych pokoleń? "Idźcie za wszelką cenę nieuzbrojeni na barykady, by bezmyślnie i na własne życzenie dać się zarżnąć, zanim okupanci podejmą decyzję za was?" Bo taki właśnie jest podprogowy wydźwięk dla przeciętnego widza...