Moj ulubiony film Pasoliniego! I to wlasnie od tego dziela (a nie "Salo" co najczesciej wielu czyni) najlepiej rozpoczynac odkrywanie tego rezysera.
Dzieki konstrukcji szkatulkowej mozliwe bylo zaprezentowanie nawet kilkunastu opowiesci, plus jeszcze wiecej nawiazan do "Opowiesci z 1001 Nocy" (moze sie kiedys wreszcie za to wezme... tylko 11 tomow ;)
Najwieksze wrazenie robia zdjecia (krecono glownie w Iranie, ale jedna historie tez w Nepalu).
Strzeliste minarety, zaulki przy murach ochronnych miast pamietajace pierwsze millenium, panorama na cale osiedla domkow wygladajacych jakby od kilkuset lat nic sie nie zmienilo.
W zadnym wspolczesnym filmie, nawet gdzie maja 200mln$ budzetu nie da sie odtworzyc z taka wiernoscia klimatu Persji, ktora moze i ladnie wyglada, ale na kilometr zalatuje sztucznoscia hollywoodu (np. "Prince of Persia" ostatnio).
Tylko szkoda ze taki film juz nigdy nie powstanie. Pasolini nie zyje od 35 lat, a w 1979 w Iranie rzadzy przejal ajatollah Chomeini - jego spadkobiercy na takie akcje na pewno juz nie pozwola.
Zreszta gdyby wspolczenie jakis rezyser podjal sie podobnego tematu, szybko by pewnie stracil glowe.
Pierwszy raz obejrzalem ten film w polowie lat 90tych w publicznej dwojce (w godzinach nocnych of coz ;) natomiast za drugim razem bylem juz w kinie (krakowska Rotunda) gdzie rowniez byl obecny lektor!
Tak wiec niestety nie mialem dotychczas okazji wsluchac sie w muzyke Ennio Morricone.
Na szczescie wyszla juz edycja na blurayu (oby tylko za bardzo nie wykastrowana przez brytyjskich cenzorow, choc na uncut 133min raczej nie mam co liczyc).