Cała historia rozpoczyna się 28 marca 1994 roku w Rzymie. Jej bohaterem jest Nanni Moretti - aktor, reżyser, producent fimowy. Jego życie, jak większości włoskich intelektualistów, koncentruje się na pracy, rodzinie i polityce (chwilami można wręcz odnieść wrażenie, że rodzina schodzi na dalszy plan). Jakby nie było, jesienią 1995 roku Nanni po raz kolejny próbuje zrealizować musical, z którego pomysłem nosi się już od kilkunastu lat. Równocześnie dowiaduje się, że jego ukochana Silvia jest w ciąży - przewidywany termin porodu: kwiecień 1996. Po kilku dniach zdjęciowych produkcja zostaje przerwana. Wczesną wiosną 1996 pada rząd Berlusconiego i na kwiecień zostają rozpisane przedterminowe wybory. Nanni postanawia nakręcić o nich film dokumentalny. Równocześnie znowu podejmuje działania zmirzające do realizacji musicalu, zbliża się też termin porodu dziecka - już wiadomo, że będzie to chłopczyk...
opis użytkownika
Film Nanniego Morettiego jest kroniką wydarzeń opisanych w dzienniku reżysera. Akcja rozpoczyna się jesienią 1995 r. w Rzymie , kiedy żona oznajmia mu, że jest w ciąży. Aktor, reżyser i producent filmowy, skoncentrowany na pracy, rodzinie i polityce, po początkowym entuzjazmie zaczyna się obawiać, czy poradzi sobie z nową sytuacją. Jakie imię wybrać dla syna, z jakimi filmami powinien zapoznać się jeszcze w łonie matki? Pietro rodzi się w dniu wyborów do włoskiego parlamentu. Nanni postanawia nakręcić o nich dokument, potem kiczowaty musical, ale żadnego z pomysłów nie chce mu się wcielić w życie.
Film Nanniego Morettiego jest kroniką wydarzeń opisanych w dzienniku reżysera. Akcja rozpoczyna się jesienią 1995 r. w Rzymie , kiedy żona oznajmia mu, że jest w ciąży. Aktor, reżyser i producent filmowy, skoncentrowany na pracy, rodzinie i polityce, po początkowym entuzjazmie zaczyna się obawiać, czy poradzi sobie z nową sytuacją. Jakie imię wybrać dla syna, z jakimi filmami powinien zapoznać się jeszcze w łonie matki? Pietro rodzi się w dniu wyborów do włoskiego parlamentu. Nanni postanawia nakręcić o nich dokument, potem kiczowaty musical, ale żadnego z pomysłów nie chce mu się wcielić w życie.
[opis dystrybutora]
W filmie Nanniego Morettiego pojawiający się na ekranie ludzie występują w swoich własnych rolach - sam reżyser, jego żona, matka i synek, współpracownicy, politycy itd. "Kwiecień" można zatem uznać za swego rodzaju film dokumentalny, który stanowi osobistą refleksję nad własnym pokoleniem i krajem. Pokazuje tzw. szarych obywateli, którzy - rozczarowani oburzającym postępowaniem ludzi władzy, zamykają się w swoim prywatnym świecie, odnajdując w tym sens życia.
