Kwiecień Opinie

plakat filmu Kwiecień

bartosz_furtak

6

Doceniam za wyrafinowaną formę, nawet rozumiem jej dobór, ale ja się odbijam. Zbyt się na formę sili, zbyt nieznośnie mozolny.

letmekissyou

Agata Magdalena Karasińska

3

NH25| to nawet nie jest slow cinema - to jest po prostu slow. Seans mnie strasznie wymęczył i to nawet wcale nie z powodu trudnego tematu

Fizzner69

4

Znowu pada deszcz

patatai

Maciej Bornikowski

5

NH25 - "Nikt ci nie podziękuje i nikt cię nie obroni." Srogie rozczarowanie. Treść zjadła formę. Niedobrze się dzieje, gdy świadome zabiegi mające wywołać specyficzny stan zniecierpliwienia i rozdrażnienia przeradzają się w pulsującą myśl - miejże litość. Wiele było podobnych, ale te lepsze wyróżniały się zdecydowanie większym wyczuciem. Ma momenty, szczególnie jak koncentruje się na ładnych widoczkach.

kibigames262

5

Sly777

Sylwester Sadowski

4

Męczący festiwalowy snuj.

Krzysztof Kołacki

4

Niestety, mimo tematu i obiecującego konceptu - straszna nuda. Ani to body horror, ani dramat społeczny, ani slow cinema. Może w Gruzji to nowość i odwaga,ale w kinie przerabialiśmy to wiele razy. ma dobre momenty, gdy jest duszny od emocji, ale to i tak jedno z większych rozczarowań tegorocznych Nowych Horyzontów

GRAnith

8

Nowe Horyzonty 2025. Przymus rodzenia, zakaz rodzenia – i tak to się kręci. Niewschodnia Gruzja krzyczy o pomoc. Bardzo wolno.

znamir11

Piotr Znamirowski

3

Bardziej się już nie da być na siłę artystycznym

Jakub Respondek

4

Nowe Horyzonty 2025

norulezz

3

Under The Skin było oglądane, ale to nie wystarczyło.

hollywoo__

1

NH25. Aoglądalne, nie wiem po co silić się na taki „artyzm”.

Hagen1410

Tomek Czajkowski

4

Czuję się oszukany

karnawal_zwierzat

karnawal_zwierzat

8

Obca. Przejmująco, naturalistycznie i poetycko o ciele kobiety w męskim świecie.

kotheniek1

7

NH2025: trochę przemierza utartymi i konwencjonalnymi ścieżkami, ale to dalej oszałamiający wizualnie ważny głos w kontekście aborcji i codzienności kobiet w zamkniętej społeczności. Obraz gruzińskiej (ale uniwersalnej) prowincji, choć naszkicowany jakby mimowolnie i prostymi środkami, jest być może najmocniejszym punktem.

Wasil2_

Michał Wasilewski

8

Potężne slow cinema o aborcji, feminizmie i Gruzji, nigdy nieodwracające wzroku i skupione aż do momentów dyskomfortu.

ewaadamczak

5

Tomasz_Kuk

6

Okropnie duszny, klaustrofobiczny i naturalistyczny, chociaż trzeba przyznać, że miesza ten naturalizm sprawnie z językiem metafor. Praca kamery łamie strasznie dużo zasad, ale robi to w pełni świadomie i bardzo mi się to podoba, mimo że czasami robi to zdecydowanie na siłę. Czuć tu w każdym milimetrze filmowej taśmy znój i ciężar, co zdecydowanie pasuje do tematyki. To była ciężka przeprawa.

7

NH Online 14/14 - Podręcznikowy przykład radykalnego slow cinema. Akurat w tym przypadku niewygodny odbiór wzmacnia siłę przekazu.

Ptaku Ptakowski

6

Dobra byłaby ta historia i te postacie ale formalnie ten film jest naprawdę męczący. To sapanie, te trzęsące się sceny POV i te dłużyzny wytrącają raczej z immersji niż w niej pomagają.

patuskie

Patrycja Domagała

6

Jako dramat społeczny jest boleśnie trafny, spostrzegawczy i niesamowicie wyważony, prawie tak samo dobry jako dramat psychologiczny. Pod innymi względami wolę o tym filmie nie myśleć – co wychodzi dopiero z czasem, gdy nieco rozrzedza się w pamięci, osłabiając wspomnienie zniecierpliwienia seansem.

johncagewannabe

Michał Śliwka

7

białe ściany, skrawki człowieka i bezduszność.

Mimisia_

6

NH25; bardzo smutny obraz życia kobiet

Anzy_Machaczkala

Anży Machaczkała

8

Pierwszą sceną (pomijając ten dziwaczny, oniryczno-horrorowy wstęp), która pokazuje widzom to, co teoretycznie znają, ale czego zazwyczaj kamera (więc także ich wzrok) nie rejestruje, Kulumbegashvili uwiarygadnia całą swoją myśl: społeczną, intelektualną, ale przede wszystkim tę estetyczną, której treść to kumulacja poetyckiej ambiwalencji lub bezkompromisowy filmowy paradoks - choćby to nielogiczne, wizualnie przyciągające i odpychające pole siłowe wokół bohaterki! - lub po prostu awangardowe poszukiwanie istoty rzeczy między widzialnym a niewidzialnym, dosłownym a niedosłownym, namacalnym a nienamacalnym (czy nie są to również poszukiwania między tematami-estetykami: von Triera, Akerman, Reygadasa?). Jakże się cieszę, że ta młoda reżyserka ma coraz więcej wyczucia i nie rezygnuje ze swojej pięknie radykalnej formy!

mawoj93

7

Z filmów o podobnej tematyce nieco ustępuje Happening I 4 Months, ale jest bardzo dobrze zrobiony

1
2
3
4
5

plakat filmu Zwierzogród 2

Zwierzogród 2

plakat filmu Pięć koszmarnych nocy 2

Pięć koszmarnych nocy 2

plakat filmu Norymberga

Norymberga