zakończenie było jedynym plusem filmu o jakże trafnie przetłumaczonym tytule. mogło wyjść całkiem nieźle, bo scenariusz miał potencjał, ale jak to zwykle bywa w tego typu przypadkach.. wyszło fatalnie.
przyjaciele jadą do lasu na 'grzybobranie', młodzi ludzie, zabawa, wiadomo, jak jest. dziewczyna połyka trującego grzybka i potem ma wizje. zupełnie nagle przepada jeden chłopak i przyjaciele wyruszają w las, żeby go odnaleźć, co wygląda bardziej, jak spacer krajoznawczy. wątek chłopców wyświetlany jest raz na rok, natomiast dziewczyny przeżywają fascynujące przygody (ginąc przy tym jedna po drugiej - no cóż, szkoda). odtwórczyni roli głównej bohaterki - Tary ma bardzo trudną rolę, ponieważ praktycznie przez cały film wije się i tarza po błocie, wydając z siebie niewyartykułowane dźwięki. niespodziewanie chłopcy (których wątek urwał się 30 minut wcześniej) pojawiają się w starym budynku i ukrywają przed kimś (niestety nie wiemy przed kim). jeden z nich ginie, a drugi w końcu spotykają się z Tarą i chociaż ma złamanie otwarte, zamiast konać z bólu, drepta za nią po lesie, podpierając się na kiju. wypas. w końcu ginie, a ostatnimi słowami które padają z jego ust jest jakże romantyczne "kocham Cię" skierowane do naszej głównej bohaterki. warto tu nadmienić, że między tą dwójką nie działo się nic przez cały film. zero jakichkolwiek znaków z jednej czy drugiej strony. ale rozumiem, że autorzy chcieli, aby wyszło romantycznie.
końcówka, jak już pisałam wyżej, najlepszy element, zaskakuje, ponieważ okazuje się, że główna bohaterka jest psycho killerem i to ona pozabijała wszystkich swoich psiółów, choć sama widziała to inaczej.
fajnie, że scenarzyści postarali się o szokujący element, ale niestety nie mamy pojęcia, jaki był motyw Tary. zabiła wszystkich bo nażarła się grzybków, czy może była chora psychicznie?
film pozostawia więc wiele nierozwiązanych kwestii i pytań bez odpowiedzi.
moja ocena: 4/10 (za potencjał i zakończenie)