Gloria Guida! Nie warto szukać więcej powodów, by obejrzeć ten film. Wystarczy wiedzieć, że jest w nim przecudowna! Włoska Miss Nastolatek rocznika 1974 została bardzo szybko dostrzeżona przez reżyserów rodzimych komedii erotycznych, poszukujących młodych, ślicznych i radosnych aktorek, które brak przygotowania zawodowego nadrabiały wieloma innymi walorami. Gloria to sam urok młodości, choć rzecz jasna w momencie kręcenia LA LICEALE na licealistkę nie wyglądała i znacznie bardziej przekonująco wypadłaby jako studentka.

Po co ja się jednak czepiam, scenariusz to przecież tylko pretekst, niezbędny dodatek do głównej atrakcji, którą jest nasza złotowłosa pięknotka. Od pierwszej sekwencji filmu, skupiającej się na ukazaniu w dużym zbliżeniu jej pełnych ust, gładkich policzków, długich nóg, płaskiego brzucha, perfekcyjnej linii pleców, prześwitujących majteczek itp. itd. doskonale widać, że przede wszystkim będzie to oda na cześć jej piękna. Przy okazji jest tu trochę głupkowatej włoskiej komedii, ukazującej wyczyny klasowego błazna (Enzo Cannavale, czołowy aktor włoskich komedii tego okresu), oraz dramatu obyczajowego, związanego z żyjącymi w separacji rodzicami naszej Loredany (skądinąd ciekawe imię, spotykam się z nim po raz pierwszy). Niech to nas nie rozprasza, liczy się bowiem tylko jedno, a raczej - tylko jedna, niepowtarzalna, fascynująca, wręcz zapierająca dech... Gloria Guida!!!