Jest to poruszająca historia młodej kobiety, która w obronie przed niegodziwością świata - była świadkiem zamordowania matki przez ojca, sama wcześniej doznała od niego wielu krzywd - wybrała milczenie. Lea żyje na słowackiej wsi pod opieką zastępczej rodziny, nie komunikuje się z otoczeniem, ale wysyła wierszowane listy w zaświaty, składając je w poświęconej matce kapliczce. Pewnego dnia w wiosce zjawia się Niemiec - tu się urodził, stąd został wygnany, teraz, w 1991 roku, oczekuje zwrotu majątku. Przerażeni gospodarze z ulgą przyjmują zmianę decyzji - Strehlow odstąpi od roszczeń w zamian za milczącą Leę, którą zamierza poślubić. Dla dziewczyny ożenek z pedantycznym na każdym kroku dowodzącym swej męskości macho oznacza powrót do przeszłości, przed którą próbowała uciec. Zwłaszcza, że mąż nie stara się zaakceptować jej milczenia. Podejrzewając ją o utrzymywanie kontaktów ze słowackiem kochankiem - Lea nadal pisze do matki, wysyłając listy na adres zaprzyjaźnionego listonosza - wykrada jej korespondencję i zanosi do tłumaczki (Hanna Schygulla). Poznawszy istotę problemu Lei podejmuje grę, która ma prowadzić do porozumienia...
Impertynencki Niemiec zmusza miejscowego chłopa, by ten sprzedał mu wychowanicę Leę, wrażliwą niemą piękność obciążoną ciężką traumą z przeszłości. Z biegiem czasu na pierwszy rzut oka niedopasowana para znajduje wspólny język, jak się bowiem okaże, w tym związku nie tylko Lea cierpi na jakiś kompleks. Dramat psychologiczny Ivana Fíli fascynuje poetyckością muzyki Petra Hapki, zdjęciami operatora Vladimíra Smutnego, a przede wszystkim urzekającą grą Lenki Vlasákovej, dla której rola niemej Lei stanowiła nie lada wyzwanie.
opis festiwalowy
