Choć dzieło powyższe podobało mi się niemal w każdym calu, to jedna rzecz mnie lekko martwi. Ostrzegam, że będzie to rozmyślanie na poziomie problemów egzystencjonalnych.
Zabawa, którą zapewnił nam Gunn, choć niepomiernie szaleńcza i barwna, jest przy tym okrutnie brutalna - coś, do czego zaczynają nas przyzwyczajać filmy i w zasadzie nie powinno mnie to dziwić, odrobinę jednak martwi mnie to, jak bardzo okrutne były niektóre sceny
Przypominając, iż jest to film rozrywkowy muszę dojść do przykrego wniosku, iż wiele osób mogło się BAWIĆ np. na scenie z przebijaniem serca. Swoją drogą ta właśnie scena imho była mocno przesadzona, zupełnie niepotrzebna i obrzydliwa. I choć wiem, że większość osób się z tym zgodzi, to dam sobie serce pokroić, że niektórzy podczas tej sceny w kinie nawet nie mrugnęli.
Okrutna, brutalna rozrywka przeplatana istnym sadyzmem - tak bym to określił, mnie, jako osobie, która potrafi na to wszystko patrzeć z odpowiednim dystansem i luzem nie sprawiło to kłopotu, prześladuje mnie jednak myśl, że młodzież, przyzwyczajona już do brutalności w grach, uniewrażliwi się na takie sceny w filmach, które są przecież znacznie bardziej realistyczne i poważne.
Przeraża mnie to, że są gdzieś ludzie (w tym nastolatkowie), których ta brutalność zupełnie nie razi, lub, co gorsza, sprawia im przyjemność.