"Lekarstwo na życie" to estetyka w czystej postaci. Piękne ujęcia oraz klimat staroświeckiego sanatorium dla seniorów. Z kapitalistycznej Ameryki, która wysysa z człowieka życie, zostajemy wciągnięci w tajemniczą i górską Europę widzianą oczami Amerykanów. Film jest zachwycający i wciąga już od pierwszych chwil. Motyw zagadki oraz walczenia z przeciwnościami przez głównego bohatera, które serwuje mu nie tyle los, co sam ordynator przybytku, sprawia że jesteśmy ciekawi tego jak historia się potoczy. Oczekuje się gładkiego wyjaśnienia, gdy tak naprawdę... dostajemy trochę szaleńczą wizję napisaną naprędce. Tak jakby reżyser po godzinie filmu przypomniał sobie, że czas już kończyć. Historia, chociaż rozwija się powoli i potęguje chwilę grozy oraz atmosferę tajemnicy, kończy się w sposób tak fatalny, że można jedynie zamknąć oczy i spróbować zapomnieć o końcówce. Może finał nie byłby tak rozczarowujący, gdyby nie wyżyny jakie zostały zaprezentowane widzowi na samym początku.
Niemniej uważam film za dość udany i wyjątkowo magiczny.