Szkoda, że tak wiele kobiet trwa w fatalnych małżeństwach tak długo. Zupełnie niepotrzebnie.

Mnie zachwyciło jak ona walczyła z tym niewidzialnym dla niej wrogiem, którym jest wychowanie, patriarchat, schemat kulturowy, religijny. Z wielkim trudem, ale w końcu zauważyła swoje potrzeby i się wyzwoliła. Pewnie nie do końca, ale zrobiła na prawdę wielki krok. Lepiej późno niż wcale. Rozmowy z córkami, genialnie uchwycone przez twórczynie, w prostych słowach o życiu. Każdy czuje i potrzebuje miłości i akceptacji i pomimo doznanych krzywd próbuje o tym mówić, ale nie każdy ma siłę by działać.