a ja jestem całym sercem za hanną...uderza mnie w całej jej osobie taka ogromna bezradność (wiem, że można się tu ze mną nie zgodzić ale to tylko mojej wewnętrzne odczucie). Ona nie zrobiła niczego z premedytacją, powodowana wstydem (irracjonalnym) wpakowała się w sytuację, w której na pewno nie chciała się znaleźć. Nie sprawiało jej na pewno przyjemności to, że musiała decydować o czyimś przeżyciu, w przeciwieństwie do innych kobiet pracujących w obozach, które wykazywały się niezwykłym okrucieństwem z własnej i nieprzymuszonej woli.
Chciała jeszcze dodać, że książka jest mimo wszystko dużo lepsza od filmu-może dlatego, że opisuje całość przeżyć bohaterów-aktor, choćby nie wiem jak dobry, nie jest w stanie pokazać wszystkiego. Rola Kate rzeczywiście genialna, ale Ralph...dla mnie-PORAŻKA. Zupełnie inaczej wyobrażałam sobie Michaela

mnie najbardziej rozrzuciło na drobne kawałeczki pytanie Hanny do sędziego "a co pan by zrobił na moim miejscu?" ... teraz też żyjemy w czasach, gdy potrafimy dla dobra własnego sprawiać cierpienie innym osobom... bezmyślnie, bezradnie, często bez premedytacji, po prostu, bo inaczej się "ponoć" nie da ... łatwiej jest kogoś osądzić niż zrozumieć
czasami mam też wrażenie, że Micheal też się wstydził ... wstydził się przed innymi znajomości z Hanną ... przecież pierwszą osobą, której opowiedział o tym romansie była ta ocalała kobieta w NY ... i z tego wstydu też nic nie zrobił, by Hannie pomóc ... potem, żeby odkupić ten wstyd przesyłał jej kasety ... wstyd jest więc moim zdaniem głównym motywem ... zarówno wstyd przed ośmieszeniem z powodu analfabetyzmu jak i wstyd przed napiętnowaniem z powodu znajomości ze strażniczką SS skazaną za takie zbrodnie

Extra 9/10. Warty zobaczenia. Pozdrawiam

Za drugim razem daję 10/10. Film, który jest niezwykły. Miłość na zawsze. To jest coś... Pozdrawiam i zachęcam do oglądania. Dlaczego zawrócił: myślę, że jako prawnik (przyszły), zakochany z drugiej strony - nie umiał sobie z tym pogodzić, ale późniejsze "lektorowanie" samo mówi za siebie, że powrócił, tylko po swojemu... On do końca walczył ze sobą ... i tyle