Podzielam w części Twoją opinię. Tak się składa, że sama właśnie skończyłam oglądać i brakuje mi po prostu kilku scen, które tłumaczyłyby postawy Hanny. Jednak od początku.
Młody Berg jest popełnia błędy, jest ślepo zakochany i nie dostrzega sideł w jakie się wplątuje. I tak jest poprowadzony film, że to nie Hanna jest główną bohaterką, ale właśnie chłopak, który musi dokonać zbyt trudnych wyborów. Nie radzi sobie z nimi i do końca życia, jak to ładnie ujęłaś, nosi krzyż tego związku. Kreacja głównego bohatera ze względu psychologicznego bardzo dokładna i dopracowana.
Ale Hanna pozostawia wiele wątpliwości. Według mnie na jej tragedię składa się przeszłość, o której w filmie się nie mówi. prawdopodobnie, biorąc pod uwagę scenę w kościele i mycia Michaela, straciła dziecko, co wywołało u niej szok. Poza tym to była prosta Niemka, z silnie rozwiniętym poczuciem obowiązku, co doprowadziło do tego, że wykonując swoje obowiązki skazała 300 ludzi na śmierć. I nie umiała pisać, co jest bardzo ważne, aby ją zrozumieć, jej wstyd i zażenowanie.
Jednak przez cały czas oglądania filmu czekam, aż dowiem się kim dokładnie jest Hanna, co się stało z jej dzieckiem. I czy go w ogóle miała. Zostałam zasypana nierozwiniętymi aluzjami- chociażby oczy Julii, córki Berga. Są identyczne jak Hanny.
Uogólniając. Film bardzo dobry, poruszające trudne tematy, głownie o charakterze moralnym, ale ze zbyt wieloma wątkami, które nie doczekały się realizacji.

Chyba zbyt bezwzględnię ją oceniłaś. Po pierwsze trzeba pamiętać, że nie tylko ona odpowiadała za śmierć tych 300 ludzi (pozostałe SSmanki wywinęły się od kary kłamiąc w sądzie). Po drugie trzeba pamiętać, że całe wydarzenie miało miejsce w nocy, w zamęcie wojny. Wielu ludzi ze strachu czy zdezorientowania też nic by nie zrobiło by pomóc tym 300. Poza tym wydaje mi się, że Hanna miała wyrzuty sumienia przez wiele kolejnych lat życia i była z tego powodu nieszczęśliwa.
Według mnie gorzej w filmie postępował "lektor": najpierw nie zabrał głosu w sądzie, potem zrezygnował z zorganizowanych już odwiedzin w areszcie (co musiało byc dla Hanny przykre) i wreszcie na spotkaniu pod koniec filmu zamiast być miły to spytał: "zrozumiałaś wreszcie swoje błędy?"(czy coś w tym stylu), co było przegięciem.

Nie wiem czy Hanna miała wyrzuty... Ona im nie pomogła, gdyż poczucie obowiązku było u niej zbyt silne.

Hanna byla kobieta tamtych czasów. Trafiła na moment kiedy swiat sie przweartosciował znowu i ... została zła kobieta.

Zastanwialiscie sie jak potoczyło by sie jej zycie gdyby Niemcy wygrali wojne?

nie chodzi o to, czy była zła, czy dobra. została zwerbowana do pracy przez hitlerowców, bo podczas pracy jako kontrolerka wykazała się wzorowym poczuciem obowiązku. stąd wniosek, że jest podatna na sugestie szefów i przykłada się do wykonywanej pracy, idealny materiał na strażniczkę. dla osoby o takim charakterze, silnie urobionej przez propagandę to nie był wybór, żadnego tak czy nie. obowiązek jest obowiązkiem. poza tym zło i dobro podczas wojen i zaborów traci często swoją czarno/białą wymowę: jak ocenilibyście ją, gdyby była Polką i pilnowała np. byłych SSmanek?

Ja sądzę, że główna bohaterka była trochę niedorozwinięta. Tacy ludzie często gubiąc się w zawiłościach życia trzymają się, aż do przesady zasad. Na jej opóźnienie mogłoby wskazywać kilka scen. Np. sceny sądowe, kiedy to nie rozumiała, że mówiąc prawdę pogrąża siebie i "koleżanki". Trzeba zauważyć, że również jako kasjerka biletów była wzorowym pracownikiem. Możnaby się spodziewać, że w każdej pracy taka by była, niezależnie czego by ta praca dotyczyła.