To ten moment, w którym pojmujesz, że w Happy Madison nigdy nie powinien powstać żaden live-action, a tylko animacje. Film w wyjątkowy sposób przemawia do dzieci, ale też jest bardzo wnikliwy wobec dorosłych, a przy tym najzwyczajniej śmieszny, bo funu absolutnie tu nie zabraknie. Prawione morały jeszcze nigdy nie były tak aktualne i pomysłowo przekazane. Obłuda dorosłych - nie była tak uwydatniona. Pixar coś tam próbuje z emocjami i nieźle mu to wychodzi, ok, ale to zawsze jest takie infantylne, a tu... mamy coś mniej niewinnego, a coś bardziej dosadnego w przesłankach, coś prawdziwszego. Na żadnej chyba animacji nie ryłem tak sufitu zębami. Warto obejrzeć z napisami, ale dubbing w oczy też nie kole. Śmiało oglądać z pędrakami lub też bez. Panie Sandler, gratulacje. Takimi bajkami mogę uczyć swoje dzieci. Ciężko uwierzyć, że to Netflix.