Ciągłe śpiewanie i spory patos zmęczyło wiele osób, ale widzę tutaj uwagi a'propos wątków- rozumiem, że wiedziałaś, iż film jest przeniesieniem na ekran musicalu powstałego na bazie powieści?

Wiedziałam tylko, że jest ekranizacją powieści ale zawsze poszczególne wątki można przedstawić w mniej lub bardziej udanie. Tu, jak już wspomniałam, jest to wyciskanie łez na silę w zupełnie mnie nieprzekonujący sposób.
A co do ciągłego śpiewania, jak najbardziej zgadzam się, że było zbyt męczące i często zamiast realizować założenia podniosłości sceny, wg mnie po prostu ją ośmieszało.

To jeszcze bardziej poprawię, to jest nie ekranizacja powieści, a adaptacja musicalu z 1980 :). I jak to w musicalach bywa, zwłaszcza tych, które adaptują powieści (Notre Dame de Paris, Nędznicy, Mary Poppins, Przebudzenie Wiosny) większość wątków jest uproszczona lub zupełnie pominięta.

"a już szczególnie Fantine obwiniająca Jeana Valjeana o to, jaki to straszny los jest zgotował przymykając oko na wyrzucenie jej na bruk, ale że z niczyjej winy się córki dorobiła i kolejnej pracy jakoś nie szuka to już problem nie jest)"
Pewnie nie zorientowałaś się, ale w tamtych czasach właśnie nie mogła szukać nowej pracy, BO JAK W FILMIE PODALI, FANTINE BYŁA ZHAŃBIONA, przez to, że miała dziecko-nieślubne dziecko. A więc nie mogła sobie pójść gdziekolwiek 'ej ludzie, dajcie mi pracę, bo mam ciężką sytuację'. Więc miała rację że początkowo obwiniała Jeana Valjeana, bo on przekreślił jej życie w pewien sposób, a więc jej postać nie była bezsensowna.

zgadzam się z toba

film mnie strasznie wynudził a wszyscy w koło sie tak nim zachwycaja...myslałam ze ze mną jest cos nie tak;/