Poniewaz to jest film, dlatego zatrudnili doskonalych aktorow filmowych. To juz jest nudne, ale widzialam ten musical w 10 roznych wykonaniach. Kocham go w wykonaniu studyjnym, studenckim i filmowym. W wykonaniach westendowych, a juz szczegolnie na 25 lecie, to dobrze odwalona chaltura, bez emocji i bez aktorstwa. W zasadzie nudnawa, jezeli sie zna tresc. A ta dziewczyna ma na imie Samantha. I pewnie pies z kulawa noga nie zaplacilby za ten film, lacznie z producentami, studiem i sponsororami. Jego sila sa nazwiska i tego nic nie zmieni.

dlaczego w filmie list paskudnego Mariusa do Cosette dostarczył jej ojcu (Burmistrzowi) Gavroche a nie Eponine? (która to już bidulka nie żyła wg filmu "
W powieści Mariusz zwraca się z prośbą o dostarczenie listu do Gavrocha po śmierci jego siostry, którą była Eponina. List Mariusza jest odpowiedzią na list Kozety, który Mariusz otrzymuje od umierającej Eponiny.
Eponina zaś weszła w posiadanie listu od samej Kozety, która wzięła ją za młodego mężczyznę gdyż Eponina była przebrana w męski strój prosząc o jego dostarczenie. Mariuszowi.

Wydaje mi się, że w filmie Cosette zostawia list w bramie, tam, gdzie po raz pierwszy rozmawiali z piegusem, a Eponina widzi to i list zabiera.

wynika z tego że książka sobie, film sobie i musical sobie ... a Barks to faktycznie Samantha !

Jeśli ktoś pracuje nad powstaniem filmu to często przedstawia własną wersję, bardzo rzadko zdarza się by twórca opierający scenariusz swojego dzieła np.na podstawie powieści trzyma się sztywno oryginału. Może to i lepiej bo film zawsze może nas czymś zaskoczyć. Pamiętam,że Włosi, którzy zostali zaproszeni na premierę polskiej wersji Quo Vadis przestali czytać włoskie napisy gdyż cytaty jak stwierdzili były kropka w kropkę identyczne jak w powieści. Nie było elementu jakiegoś zaskoczenia.

Książka ma tak dużo wątków, że tego nie da się wszystkiego umieścić w musicalu. Są nawiązania do powieści, które trudno wychwycić nie znając jej treści. Ja je nie pamiętam wszystkiego bo mimo pokaźnej mojej biblioteki tego dzieła nie mam w swoich zbiorach więc nie mogę zajrzeć do tekstu a czytałem zapewne jakieś 30 lat temu.