Jestem świeżo po seansie filmu i przejrzałam sporo tematów na forum. Widzę, że krytyka rozbija się przede wszystkim o osobiste, subiektywne odczucia dotyczące gatunku, jakim jest musical. Niestety, mi film nie przypadł do gustu. Nie mówię tutaj o fabule, która moim zdaniem została źle poprowadzona i mniej więcej w 3/4 filmu widz zaczął się męczyć. Nie pomnę też Russella Crowe'a, który był największą pomyłką obsady (brak umiejętności wokalnych). Jednak najbardziej porusza mnie usprawiedliwianie, jakby nie było, słabego wykonania ,,I dreamed a dream" przez Anne Hathaway. Osobiście, jak idę obejrzeć musical, nawet w kinie, to oczekuję dobrego wokalu i emocji okazywanych głosem, jego modulacją, bo na tym ten gatunek się opiera. Tutaj było przedawkowanie aktorskich środków ekspresji kosztem wokalu, co sprawia, że poza filmem piosenki słuchać się nie da. Miałam nadzieję na piękne, a zarazem smutne i poruszające wykonanie, a niestety otrzymałam szlochy, jęczenie i zawodzenie, które bardziej żenowały niż poruszyły. Jeżeli Hooper chciał postawić na aktorstwo i ten wyraz ekspresji to moim zdaniem powinien nakręcić wersję bez śpiewu i pozostawić tę samą obsadę. Uważam jest wyborna, nikomu nie odmawiam predyspozycji, tylko nie wszyscy mają talent wokalny, a musical tego niestety wymaga. Było parę jasnych światełek typu Hugh Jackman (bez zaskoczenia) czy Samantha Barks, ale poza tym powiem, że spodziewałam się czegoś więcej. Dobrze zagrany, źle zaśpiewany - moje podsumowanie na temat tego dzieła.