Nieźle, tyle akapitów i taki blok tekstu, a wiadomo tyle, że film jest czarno białym, artystycznym horrorem.

Moze dobrze poniewaz juz w pierwszych zdaniach zaczelo smierdziec porzadnym spojlerem.

Ładnie napisane, nie czepiać się na siłę. :)

Streścić film w dwóch zdaniach to byle debil potrafi, takie lanie wody bez żadnych konkretów to jednak sztuka. Choć w sumie to nie wiem, bo odpadłem w połowie. To chyba sztuka nie dla mnie.

Ja po wyjściu z kina pomyślałam, że to film idealny dla fanów twórczości Smarzowskiego

Hmm nie jest to chybiona hipoteza, szczegolnie Dom Zły przychodzi do głowy

" oparte raczej na poetyce bergmanowskiej i filmach Tarkowskiego"

Powiadasz. Filmu nie widziałem więc może głupoty gadam, ale po zwiastunach bardziej budzi moje skojarzenia z Charlesem Laughtonem i jego wielką "Nocą myśliwego".

Ja potwierdzam, że i Bergman i Tarkowski w filmie jest.

Ja widziałem w tym też Tarra i Hitchcocka ;)

Hitchcocka była cała masa. Tarra widziałem w jednej scenie długiego monologu ;) Może przy kolejnej emisji dostrzegę go więcej.

Jak schnąca ściana, to zaraz Tarkowski. Szczęśliwie nie! Przecież nie musimy czekać aż wyschną.
@T-Durden, głęboki ukłon za ten wpis!
Trop z Bergmanem bardzo mi bliski. No i ten Pattinson, który jednak się wspiął na szczyt latarni, gdzie Dafoe... bywa często!

Ciekawa i trafna recenzja, aczkolwiek nie do końca podzielam zachwyty. Film dobry, ale mam wrażenie, że już to gdzieś widziałem i to zresztą w niejednym filmie (nie tylko w Lśnieniu). Lighthouse jest świetnie zagrany, wyreżyserowany, nakręcony, a jednak czegoś mi brakuję, żeby powiedzieć: wow, arcydzieło. Dużo większe wrażenie zrobił na mnie, dosyć stary już film - Wybrzeże Moskitów, Petera Weira, w którym także widzimy upadek i popadnięcie w obłęd głównego bohatera.

Zachodni krytyk nie widział filmów Smarzowskiego. Uznałby wtedy, że The Lighthouse to dziecko jego oraz Kubricka i Lyncha.

No i Bergmana, oczywiście.

Film jest artystycznym dnem... nie widzę artyzmu w brandzlowaniu się ani chlaniu... wszystko w temacie... to, że tłumy stały w kolejkach po bilety świadczy o głupocie tłumów. Na koncerty disco polo tez chodzą tłumy. Na szczęście zero nominacji do Złotych Globów;) Zasługuje jedynie na malinę haha

Jak to mawiają "trolling is a art" ale w twoim przypadku beznadziejnie ci wychodzi... Jeżeli ten film jest dla Ciebie o chlaniu i brandzlowaniu się- to odpuść sobie oglądanie takich filmów, a tym bardziej komentowanie (jakaś"frustracja" aż kwiczy na odległość)

Film dla takich "znawców" jak ty, którzy się zachwycają sztuką nowoczesną w postaci plamy na papierze:) Durny film - kompletna strata czasu

Durny to ty jesteś, człowieczku o małym umyśle.

Uff, myślałem, że tylko mnie i moją narzeczoną ten film dup.. nie urwał. Dla nas totalna szmira - nawet przy flaszce nie do oglądania. Jak zawsze to tylko nasza ocena - nie zamierzam krytykować tych, którym się podobał ;)

ogladanie tego typu filmow (wymagajacych wiekszego skupienia i wrazliwosci niz przecietne hollywoodzkie blockbustery) 'przy flaszce' tez wiele mowi o odbiorcy....

trafiles kulą w płot bo akurat nie pije, a ten film jest o niczym i pozostawia niesmak

nie odpowiadalem tobie tylko uzytkownikowi KajLee

Z tego co mi wiadomo, to filmy czarno białe i w formacie 4/3 kręcono w dawnych czasach, więc to nie jakaś rewolucja, no ale pewnie nie każdy o tym wie ze względu na wiek i chyba dlatego ostatnio takie filmy są hitami na festiwalach i u krytyków,. Co do samego filmu, to oglądając go czekałem i czekałem aż się rozkręci, ale się nie rozkręcił, z czasem stawał się co raz durniejszy, autor chyba sam nie wiedział co za historię chce ukazać, a tym bardziej jak ją zakończyć, więc zostawił nam wiele niejasności oraz zaserwował nielogiczności, które wszechwiedzący krytycy uznali za niewątpliwy plus, a wręcz przełom w postaci otwartego zakończenia i możliwej własnej interpretacji (a nawet kilku). Gdyby ten film był w kolorze i gra aktorów byłaby gorsza, to by dostał miano gniotu za porypany scenariusz, który nijak nie trzyma się kupy, i w którym nie wiadomo o co chodzi, no ale zawsze można powiedzieć, że to kwestia interpretacji, no może i tak, ale z horrorem to to nie ma nic wspólnego, bliżej ich zachowanie pasowało by do Monty python
Po prostu kilku wpływowych krytyków wybrało ten film na jakimś festiwalu narobiło szumu i go wypromowało, a ludzie lubią sugerować się ocenami innych i zawyżają ocenę po obejrzeniu, obudźmy się bo to żaden przełom nie był.

Biorąc pod uwagę dzisiejsze niebinarne wątki fabularne, obligatoryjne role kobiet "na traktorach", kolorowych i ciepłych - obraz do bólu męski, twardy jak skały wybrzeża wydaje się wręcz filmem kontrkulturowym. Szok - bo zarazem jest świetny warsztatowo, na wzór starych mistrzów. I szok - bo jeszcze trzydzieści lat temu takie kino, wprowadzające w męski (już może archaiczny dla młodych) świat, nikogo by nie dziwiło. Pomyśleć, że to się jednak uchowało. Pal sześć, że wobec obecnych wytycznych chyba nie ma szans na Oskara. Opowiada w końcu o losie dwóch białych, heteroseksualnych mężczyzn i przedstawia do bólu męską postawę wobec świata i drugiego człowieka, także wobec własnych obsesji, lęków wyrzutów. Świetna rzecz. Jestem wdzięczny że miałem okazję to oglądać

Dla mnie to jest arcydzieło!

Ładnie napisane, ale moim zdaniem film jest elementem mocnej kampanii anty-alkoholowej.
Nie doszukiwałbym się w tym filmie ukrytych treści - ponad tą jedną: nie pij, bo ci się w głowie poprzewraca, a twoja wątroba źle skończy (końcówka ewidentnie nawiązuje do "wątroby", o która jest wspomnienia przynajmniej dwa razy podczas akcji filmu).
Element ostrego picia jest obecny od samego początku, a reżyser sprytnie ciągnie widza w opary patologicznej imprezy, która kończy się tak, a nie inaczej. Akcja równie dobrze mogłaby się rozgrywać w jakiejś polskiej "melinie", ale wtedy nie byłoby by tych wszystkich "achów i ochów"... a może również by były?

Plus dla reżysera, za podjęcie tematu destrukcji organizmu podczas częstych pijatyk, oraz mętnych wizji w czasie pomrocznych utyskiwań nad samym sobą.
Nawet na plakacie latarnia wygląda jak butelka, stojąca na stole pomiędzy dwoma imprezowiczami ;)

Jeśli jednak miało być coś więcej ponad krytykę picia - to zgadzam się z komentarzem Pana Raczka - chyba o tym zapomniano gdzieś w międzyczasie.