Mam pewien kłopot jeśli chodzi o filmy tego reżysera (Kieł, Alpy, Lobster). Otóż zaczynają się one jak przypowieści, pełne absurdów, abstrakcyjnych pomysłów, przekoloryzowanych sytuacji ale dotyczące prawdziwych problemów.
Po pewnym czasie jednak filmy te starają się nabierać wiarygodności (w Lobsterze ucieczka z hotelu bohatera) i tu właśnie zaczyna się kłopot.
Bo dopóki oglądamy wiedząc, że mamy do czynienia z abstrakcyjną wizją, to ogląda się to świetnie. Ale im dłużej jesteśmy w tym świecie, a reżyser dokłada kolejne elementy rzeczywistości - zaczynamy zadawać pytania, na jakich właściwie zasadach ten świat działa? I tu niestety wszystkie trzy filmy przepadają, gdyż wykreowane światy nie mają wiele wspólnego z logiczną wizją przyszłości...
A zatem według mnie: Lantimos ma znakomite pomysły, ale gorzej z ich rozwinięciem.