Film był awangardą kina światowego a ja byłem 40 lat temu cudownym młodym człowiekiem. Jeżeli nikt się nie chce zachwycać mną dzisiaj to znaczy, że nie rozumie prawdziwego piękna. Na serio, zerkając na filmy tamtego okresu Polański jest bogiem wśród innych "artystów". Oczywiście nie zawsze. Dzisiaj też robi filmy należące do wybitnych ale nie zawsze. Poza tym wszystko co napisałeś jest prawdą.

Jak dla mnie jest "bogiem" i wśród dzisiejszych artystów ;) No, ale to kwestia gustu. Uważam, że stare filmy Polańskiego są ponadczasowe. Trudno, to się zachwycać tymi przeładowanymi akcją, erotyką i efektami specjalnymi filmami, które się kręci teraz. Temu filmowi nic nie brak - kapitalna muzyka, niebanalna fabuła, gra aktorska to czysta majstersztyk, ujęcia i sposób kręcenia, po prostu jedno wielkie wow i nie mam tu na myśli tylko i wyłącznie momentu, w którym Trelkowski idzie do pokoju z łazienki, film ma też fantastyczny klimat, na który sumują się wszystkie wymienione przeze mnie atrybuty, a nawet nie zabrakło w nim pięknej, tajemniczej kobiety! Do tego lekko brzydki i szary Paryż- jakby odpowiedź na chorobę głównego bohatera. Można by tak bez końca... No, ale po prostu chyba trzeba lubić stare kino, żeby polubić stare filmy Polańskiego. Mój komentarz to odpowiedź na : "nie wiem skąd tak wysoka ocena filmu" - autora wątku. Do tego chciałam się zapytać, co oznacza stwierdzenie "film zaskarbiający sobie moje zaufanie"? No i "film dobry w pozytywnym słowa znaczeniu" - a czy może być film dobry w negatywnym tego słowa znaczeniu? :)

Nie jestem seksistą, więcej, jestem feministą, ale taką recenzję jak powyższa może napisać tylko kobieta. Mnie nie starcza czasu na smuty szarego Paryża. Masz prawo tak oceniać dziś tamte filmy tym bardziej, że oceniasz film wybitny. Strzelanki wyłączam po trzech minutach. Pozostaję z poważaniem i szacunkiem.