Jeden z tych filmów na które w 2012r. ostrzyłem sobie ząbki. Początkowe 15-20 minut pobudziło moje zmysły, jednak w pewnym momencie tempo w filmie strasznie siada, i zaczyna wiać nudą, i tak zostaje już do końca całości nawet nie ratuje ciekawe zakończenie. Film zaczynał się jako kryminał, akcyjniak SF, później niestety zbliżył się za mocno do obyczajówki.

Świat w filmie naszkicowany jest grubą kreską mamy rok 2042,wydarzyło się wiele, ale tak w zasadzie za dużo nie wiemy, włóczędzy stali się groźni dla społeczeństwa, itp. Itd. Do końca nie wiadomo co się stało, może kryzys, wojna czy coś. W przyszłości wynaleziono wehikuł czasu, z którego korzysta półświatek przestępcy do usuwania niewygodnych ludzi z przyszłości.

Dwaj bohaterowie ( a w zasadzie jeden) musza stoczyć ze sobą potyczkę o tu i teraz albo o to co będzie. ( napisze prościej potyczkę o teraźniejsze życie lub przyszłe). Fabuła może wydawać się skomplikowana jednak na ekranie historia wcale tak nie wygląda. Filmy z podróżami w czasie mogą wprowadzić nieco zamętu ale ten jest raczej z tych łatwiejszych do rozkminy. Po więcej wyjaśnień odsyłam do filmu.

Wizja świata do końca mi nie odpowiada, jest zbyt powierzchowna. Postacie looperów i to co się z nimi wiąże są dobrym pomysłem na film. Ale dodanie ( i zrobienie z tego głównego wątku) dzieciaka o nadludzkiej mocy telekinetycznej i jego mamusi już mi się nie podoba. Wprowadzenie tych postaci zabija tempo, i wprowadza nudę i robi z filmu obyczajówkę.

Szkoda, że „komiksowy” futurystyczny klimat początkowych scen filmu gdzieś uleciał. Spodziewałem się inaczej poprowadzonej historii. No cóż może gdy wynajdą kiedyś wehikuł czasu twórcy przeniosą się ponownie do etapu prac nad scenariuszem i to i owo zmienią. Na tu i teraz …

6/10

PS. Gordon-Levitt jak zwykle pierwsza klasa. Miło zobaczyć także Willisa w formie i w dobrej roli.