Los człowieka jest filmem idealnym. Smutna, a zarazem bardzo wciągająca historia losów Sokołowa została przedstawiona w doskonały sposób. Podążamy za głównym bohaterem będąc świadkami jego wyborów i dramatów, widzimy II wojnę światową z perspektywy jednostki. Wojenne "przygody" dzielnego wojaka pochłaniają nas bez reszty, jego smutek jest naszym smutkiem, jego radość naszą radością. Ten film ma tą iskrę która nie pozwala odwrócić wzroku od ekranu.
Wszystko to o czym napisałem powyżej jest także wynikiem strony technicznej filmu, która znacząco wpływa na jego odbiór. Klimatyczną muzykę, doskonały montaż, oraz maestrię zdjęć oraz pracy kamery, można określić tylko jednym słowem - IDEAŁ. Zaprawdę dawno już nie widziałem tak wspaniałych zdjęć, a tutaj każde pojedyncze ujęcie twarzy bohatera czy rosyjskich krajobrazów, naprawdę zapierało dech w piersiach.
Moje słowa potwierdza chociażby scena, gdy rosyjscy jeńcy śpiewają "Katiusze" (och, jakże wtedy przeszyły mnie ciary na plecach) - wtedy to muzyka, zdjęcia i montaż tworzą jedna, spójną i genialną całość.
Trzeba zobaczyć.