Piszecie 10% to bzdura, że cały film na tej bzdurze stoi. A gdyby na to spojrzeć inaczej, potraktować cały film jak świadomy sen. Wiadomo, że niektórzy potrafią w tej materii mniej a inni więcej. Czyli np. zwykli ludzie mają 10% dostępu do własnej podświadomości, zawierającej jak wiadomo zjawisko snu. Czy nie było by tak jak na filmie, gdybyśmy mieli większy dostęp? Że to nierealne? Ludzie doświadczający takich snów mówią coś przeciwnego, to może być równie realne jak żywy real. Sam takie miewałem więc wiem, ale kiedy zaczynam kontrolować to się wybudzam. Gdyby nie było ogranicznika, można by cuda nie z tego świata tworzyć, żyć we śnie, a real służyłby jedynie za źródło nowych informacji. Inna sprawa, że real też może się okazać snem. Nie da się tego sprawdzić, tak samo jak we śnie nie wiemy czy to sen. Dopiero jak uświadomimy sobie, że dzieją się rzeczy fizycznie niemożliwe, wtedy możemy przejąć kontrolę nad snem. To samo może być w realu, nie doświadczymy telekinezy póki nie zaistnieje taka możliwość w zbiorowej świadomości. Wszyscy mamy w świadomości okrągłą Ziemię, więc Ziemia stała się okrągła. Kiedy nikt nie uświadamiał sobie istnienia galaktyk, ich po prostu nie było. Badając wszechświat, badamy przestrzeń umysłu jedynie. Cała fizyka wisi w próżni, nadal nie wiadomo z czego zrobione jest wszystko, ani skąd to się wzięło. Jeśli przyjmuje się, że coś mogło powstać z niczego albo że coś było zawsze, to może bardziej logiczne by było przyjąć, że niczego oprócz umysłu nie ma? Umysł nie jest czymś, jakąś rzeczą, nie trzeba wtedy szukać przyczyn jego istnienia. Świat bez umysłu wydaje się być czystym absurdem, ponieważ czas musiałby wtedy płynąć nieskończenie szybko. Czyli być początkiem i końcem jednocześnie.