Czyli o stereotypach ludzi ściganych przez mordercę.
Naprawdę nie rozumiem tego, że dziewczyna miała szansę uciec, ale z tego nie skorzystała. Zamiast poszukać jakiejś sensownej, ostrej rzeczy, by się obronić, woli płakać przy łóżku. Zamiast zabić się, kiedy tylko jest to możliwe i uniknąć ludzkiej stonogi, woli błagać o litość(a wiadome jest, że i tak psychopata nie usłucha jej próśb).
Jedyną myślącą osobą w tym horrorze był Japończyk,który właściwie jako jedyny dość skutecznie zmierzał do uratowania dziewczyn i samego siebie. Dobrze chłopak myślał i przy okazji miał odwagę "odpysknąć,, się naszemu psychopacie. No ale cóż, na końcu zawalił kompletnie sprawę. Ci którzy oglądali wiedzą o co chodzi.
Sam psychopata,a właściwie aktor,który go grał,był bardzo dopasowany do tej roli.Lepszego wyboru (chyba) nie można było dokonać,gdyż ta postać była nadzwyczaj straszna.
Sam pomysł z ludzkimi stonogami był dość kontrowersyjny,ale w sumie podoba mi się.
Jednak jedna sprawa była nie do końca wyjaśniona, albo coś po prostu ominęłam. Skąd Heiter miał pistolet? Wiem, że miał go policjant, ale jakim cudem udało się Heiterowi go zdobyć? Przecież ledwo się ruszał, a sam policjant chyba nie był taki głupi, żeby dać się zajść od tyłu. Poza tym nie pasuje mi położenie ciała i miejsce z którego Heiter strzelał. Przecież to niemożliwe, że ciało wylądowało w taki sposób w basenie, bo przecież Heiter musiał być dość blisko tego policjanta, by zabrać mu broń i strzelić(bo mi chyba nie chcecie powiedzieć, że po zabraniu broni przeczołgał się do ściany).
Ciekawi mnie co się stało z ostatnią osobą w stonodze. Mogę się domyślić co, ale film byłby ciekawszy, gdyby pokazali jej losy.

Pragnę jednak wtrącić, że gdy policjanci przyszli po raz pierwszy do domu psychopaty, zaczął zachowywać się tak nienaturalnie i podejrzanie, że od razu bym się domyśliła, że on coś ukrywa. A nie jestem jakimś detektywem, albo nie czytam z wzroku albo gestów czy kłamie ktoś, czy nie.