Jak można takie łzawe, żałosne, kiczowate widowisko, gdzie gra aktorska i scenariusz są na bardzo
niskim poziomie (patrz: sceny tulenia wnuka przez dziadka z obowiązkowo patetyczną muzyką czy
absolutnie kuriozalna scena "naparzania" się ojczulka z synem pośrodku drogi po niemniej
niedorzecznej zapaści i śmierci innego syna) stawiać w rzędzie najlepszych filmów, chociażby
dekady? Ciężko mi to pojąć. No ale Turków nigdy i nigdzie nie zabraknie, więc filmowi nie spadnie
pewnie szybko poniżej maksymalnej liczby gwiazdek. Jeśli brak jakości, załatwi się ilością (głosów)
- patrz imdb... Ech...