tutaj męskie znaczy - pełne przemocy... mężczyzna ("typowy" czech), siada przed telewizorem (ciekawie i płynnie wykorzystanym jako środek narracji), szykuje sobie piwka (czeskie) i kufel (z emblematem sparty praga). cały pokój przystrojony jest proporczykami klubowymi (zapewe czeskich drużyn) i futbolowymi zdjęciami (tychże). rozpoczyna się transmisja z meczu. wszyscy zawodnicy i sędziowie mają twarze głównego bohatera, odzwierciedlają owego typowego kibica. bohater wychyla kolejne piwka, a zawodnicy po kolei "wycinają" drużynę przeciwną w pień. punkty rosną, kibice szalejąm, a zmasakrowani przegrani zawodnicy pakowani są do trumien. momentami gra zamienia się w balet z piłką, balet piłkarzy (trumny również tańczą z piłką), sędziów i pielęgniarzy boiskowych. twarze zawodników "rozwalane" są dosłownie na przeróżne oryginalne sposoby - w ruch wprawiona jest maszynka do mięsa, młotki, foremki do ciast, butelki i... dupa głównego bohatera. męski jest sport, męskie jest piwo i telewizja. film pełny typowego dla svankmajera czarnego humoru, pełny "czeskości" (muzyczka w tle) i oprawiony w niesamowicie oryginalny i sprawnie zrealizowany kolaż technik filmowych: od animacji lalkowej, przez plastelinową (masakra twarzy zawodników), zdjęcia tradycyjne (akcja w mieszkaniu bohatera), found-footage (archiwalne materiały z kibicami na meczu i zdjęcia sławnych piłkarzy) do animacji a la monty pythonowe wstawki Terrego Gilliama (akcja na boisku). dobrze zrobiony zabawny film, nie jest szczególnym arcydziełem, ale nie zawodzi miłośników svankamjera. całokształt jego dzieł uplasowuje go na samym szczycie. czech jest niewątpliwym mistrzem krótkich form filmowego surrealizmu.