Jawi się tu co prawda jakaś koncepcja ukazania tragikomedii człowieka rzuconego w wir historii, poszukującego swojego miejsca na Ziemi, ale jest to na przemian niewyraźne lub przesadzone, nieprzemyślane; komedia i dramat połączone są niezgrabnie. Być może w książce wyszło to lepiej - nie wiem, bo nie czytałem. Główny bohater filmu jest nieciekawy (mimo dobrej gry Hoffmana) i blednie przy licznych postaciach pobocznych - często przerysowanych, rzadko wnoszących coś konkretnego do rozwoju historii - których spotkania z głównym bohaterem są oparte o nieprawdopodobne zbiegi okoliczności.

"Mały Wielki Człowiek" w okresie swego powstania mógł zyskać krytyką amerykańskiego militaryzmu, kojarzonego z niepopularną wojną w Wietnamie. Z dzisiejszej perspektywy jest to raczej rozwlekła historia bez ładu i składu, na którą - moim zdaniem - nie warto tracić czasu.