Do dziś pozostaje najbardziej znaną postacią spośród wszystkich szkockich władców, jednak nie za sprawą
szczególnych dokonań, a ze względu na tragiczny los, jaki jej przypadł. Uzyskała tytuł królowej Szkocji zaledwie
tydzień po narodzinach, a mając 9 miesięcy została uroczyście koronowana, ale właśnie z powodu swego wieku
uniemożliwiającego jej samodzielne rządzenie, od początku była obiektem targów regentów i politycznych stronnictw
usiłujących odpowiednio wydać ją za mąż. Ostatecznie piękna, inteligentna i – jak na tamte czasy – wszechstronnie
wykształcona córka Jakuba V Stuarta i jego francuskiej żony Marii z Gwizjuszów, poślubiła w wieku niespełna 16 lat
francuskiego delfina, późniejszego króla Franciszka II. Ale młody władca zmarł po 2,5 roku małżeństwa, a teściowa
Marii, Katarzyna Medycejska, oskarżeniami pod adresem synowej, jakoby to ona przyczyniła się do śmierci męża,
zmusiła ją do opuszczenia Francji i powrotu do Szkocji.
Właśnie od tego momentu zaczyna się filmowa opowieść o Marii Stuart w reżyserii Charlesa Jarrotta, który dwa
lata wcześniej nakręcił "Annę tysiąca dni" – dzieje innej słynnej kobiety tamtej epoki, Anny Boleyn, drugiej żony
Henryka VIII.
Zmuszonej do opuszczenia Francji młodej wdowie lord Bothwell przywozi na dwór wiadomość, że jej brat James
Stuart, lord Moray, czeka na nią w Szkocji, gdzie Maria miałaby objąć królewski tron. W ojczyźnie Marię spotyka
jednak chłodne przyjęcie głównie ze względu na jej katolicką wiarę. Niechęć budzi też jej osobisty sekretarz i zausznik
David Riccio. Podczas gdy w Szkocji Moray knuje przeciw siostrze spisek mający mu umożliwić przejęcie władzy
i samodzielne rządzenie, w Anglii przed prawowitą następczynią tronu chce z kolei zabezpieczyć swoje władztwo
Elżbieta I. W tym celu wysyła na szkocki dwór przystojnego emisariusza, lorda Darnleya, licząc, że wzbudzi on miłość
Marii. Przeczucie jej nie myli. Ale związek królowej i Darnleya na romansie się nie kończy: Maria poślubia Darnleya,
który okazuje się człowiekiem podłym, samolubnym, żądnym władzy i tchórzliwym. Ponieważ w dodatku jest Anglikiem,
szkoccy lordowie podnoszą bunt. Mordują Riccia i zamierzają uwięzić królową, której w ostatniej chwili udaje się uciec
z pomocą nieocenionego Bothwella. Na czele jego ludzi i swoich sojuszników Marii udaje się wrócić i pokonać brata.
Lordowie jednak nie ustępują: ich następnym celem staje się Darnley, którego śmierć zostaje zaaranżowana tak,
by obciążyła Bothwella. Chociaż ostatecznie zostaje on oczyszczony przed sądem ze stawianych mu zarzutów, musi
udać się na wygnanie. Maria, zmuszona do abdykacji, rozdzielona z narodzonym ze związku z Darnleyem maleńkim
synem Jakubem, nad którym opiekę przejmuje lord Moray, próbuje szukać schronienia w Anglii, na dworze Elżbiety.
Zostaje jednak przez nią uwięziona. Jeszcze nie wie, że pozostanie w domowym areszcie aż do swego tragicznego końca.