Na film natknąłem się, czytając najnowszy numer miesięcznika o grach na konsole. Ów magazyn ma dział poświęcony premierą DVD. Tym razem padło na "Martyrs", który został dosyć wysoko oceniony (8/10), co sprawiło, że zainteresowałem się tym tytułem. Szybko więc przystąpiłem do realizacji planu - zdobyć, obejrzeć, skomentować. Zanim jednak zajmę się filmem, od razu powiem, że produkcje francuskie stają się dla mnie "potęgą" krwawych thrillerów. Wystarczy przytoczyć kilka tytułów: Kalwaria, Blady Strach, Frontière(s), czy chociażby Pachnidło: Historia mordercy. Są to produkcje trzymające wysoki poziom i warte obejrzenia, w przeciwieństwie do hollywoodzkich papek w postaci produkcji takich, jak: Zdarzenie, czy najnowszy Piątek 13.
Martyrs jest natomiast dziełem mogącym spokojnie stanąć na półce obok tych tytułów, które wymieniłem wyżej. Jest tworem bardzo udanym, a wpływa na to kilka czynników. M. in. bardzo dobra i rzetelna realizacja. Nie ma mowy o jakimkolwiek tandetnym zagrania w stylu tryskającej hektolitrami krwi z obciętej kończyny, czy wyłażących z każdej strony flaków. Tutaj mamy sceny tak bardzo realne, tak bardzo bolesne i dosadne, że chcemy, aby oprawcy została wymierzona surowa kara, za wszystko, czego się dopuścił. Fabuła też dorzuca do tego swoje 3 gr., choć może nie jest odkrywcza, ani zaskakująca, mimo wszystko i tak bardzo ciekawa i wciągająca. Temat ten już był kilka razy omawiany, choć może przy pomocy innych środków i pomysłu. Zauważyłem też, ze film ten został podzielony na dwie części. Pierwsza, to rasowy horror, coś w rodzaju ghost movie, choć może to za delikatnie powiedziane. Druga część, to raczej mroczny dramat w stylu Hostela, jednak nie porównywałbym tych tytułów do siebie, gdyż dzieli je przepaść. Ta mieszanka gatunkowa sprawia, że w ogóle się nie nudziłem. Do tego doszła niezła gra aktorska, świetne efekty i oczywiście wszędobylskie uczucie grozy. Również ciekawość, o co w tym filmie chodzi (wszystkiego dowiadujemy się praktycznie po obejrzeniu ok. godziny filmu), sprawiła, że nie chce nam się przerywać seansu.
Co jednak nie zagrało tak, że nie mogłem dać maksymalnej oceny? Stało się tak za sprawą zakończenia. Mocno mnie zawiodło. Reżyser/scenarzysta, nie odważył się na żadną konkluzję, czy odpowiedź. Dlaczego "szefowa" zrobiła to, co zrobiła? Czy dowiedziała się czegoś wspaniałego, czy wręcz przeciwnie - czegoś makabrycznego i nie do zniesienia, żeby przyjąć to na klatę? Szkoda trochę, no ale jestem w stanie jakoś zrozumieć, że ciężko było twórcom odpowiedzieć na to pytanie. Jednak uważam, że skoro ktoś zaczyna taki temat, to powinien przedstawić swoją wizję, a nie pójść na łatwiznę.
O tym filmie, można by było napisać jeszcze bardzo wiele, jednak FW jest stroną do komentowanie i pokazywania swoich odczuć na temat danej produkcji. Nie będę więc rozważał filozoficznych, metafizycznych, czy ideologicznych przesłanek tego filmu. Niech każdy sam wyrobi sobie, swoje zdanie na temat dzieła francuzów. Moje jest takie: bardzo dobry film, który polecam wszystkim tym, co nie myślą, że przemoc w filmach jest zbędna. Czasem, żeby ukazać problem, jest nader potrzebna.

MOJE (+/-):
+świetne efekty, +doskonała realizacja, + niezłe aktorstwo, +nie nudzi, +dobre połączenie dramatu z horrorem, +zapada w pamięć po obejrzeniu, +twarde, ciężkie, ale ambitne kino, +motyw zemsty, zawsze pobudza

-zakończenie pozostawia niedosyt, +druga połowa filmu trochę naciągana, - nie jest to film na romantyczny wieczór :)